( WDP) Współczesna Dieta Paleolityczna – fakty i mity

Niestety w świetle dzisiejszej wiedzy naukowej, istnieje kilka potencjalnych zagrożeń i niewyjaśnionych aspektów stosowania niektórych wersji WDP. Przede wszystkim nie istnieją długoterminowe badania, które by oceniały efekty zdrowotne tej diety na zdrowie obecnie żyjących ludzi. W odróżnieniu np. od badań nad dietą wegetariańską czy śródziemnomorską, gdzie dysponujemy danymi z ponad dwudziesto czy trzydziestoletnich obserwacji, w przypadku WDP żadna z nich nie przekracza kilkunastu miesięcy.

Przeciętny współczesny człowiek o zdecydowanie niższej aktywności fizycznej oraz zapotrzebowaniu energetycznym stosując WDP nie jest w stanie zrealizować zapotrzebowania na wapń, którego bardzo skoncentrowanym źródłem jest nieobecny w tej diecie nabiał. Długotrwałe stosowanie WDP może więc negatywnie odbić się na zdrowiu kości. W Paleolicie ze względu na wyższą aktywność fizyczną (która sama w sobie jest jednym z podstawowych warunków utrzymania wysokiej gęstości mineralnej kości), ludzie jedli zdecydowanie więcej i automatycznie przez to więcej wszystkich mikroelementów, w tym wapnia.

Ponadto, dane na temat oddziaływania różnych grup produktów na zdrowie człowieka, którymi dysponujemy dziś, jak również badania na najbardziej długowiecznych i najzdrowszych populacjach (np. na Okinawczykach), nie potwierdzają zasadności układania ogólnej diety dla wszystkich ludzi według zasad przystosowania ewolucyjnego (przykładowo badania na ludziach żyjących współcześnie wykazują, że spożywanie produktów pełnoziarnistych jest związane z wieloma korzysciami zdrowotnymi).

Co ważne, w niektórych wersjach WDP zaleca spożywanie dużej i dowolnej ilości produktów zwierzęcych, w tym znaczne ilości nasyconych kwasów tłuszczowych i czerwonego mięsa. Wielu popularyzatorów diety paleo, m.in. blogerzy, ignoruje wyniki i metodologię współczesnych, wieloletnich i systematycznych badań sugerujących – związane z wysoką podażą czerwonego mięsa – ryzyko nowotworów. Pamiętajmy, że ludzie w paleolicie najczęściej nie dożywali wieku, w którym tego typu nowotwory się pojawiają.

Specjalna odmiana WDP, czyli The Autoimmune Protocol (AIP), wyklucza dodatkowo z diety orzechy, pestki, jaja i warzywa psiankowate. Dieta ta może przynieść nadzieję osobom cierpiącym na choroby autoimmunologiczne z racji na eliminację tych produktów, które mogą – poprzez różne mechanizmy – wywoływać immunoreaktywność (stany zapalne). W świetle badań dr Terry Wahls za University of Iowa Carver College of Medicine, która zajmuje się zastosowaniem tej wersji diety u osób z wtórnie postępującą odmianą stwardnienia rozsianego, wyniki sugerują znaczną poprawę parametrów zmęczenia oraz jakości chodu u chorych, u których poprawy nie spodziewa się na tym etapie choroby.

Co ważne, dietę WDP można bardzo upodobnić do diety śródziemnomorskiej (zastępując ziarna zbóż dozwolonymi na WDP bulwami i nie spożywając produktów wysokoprzetworzonych oraz roślin strączkowych), minimalizując czerwone mięso, spożywając produkty fortyfikowane w wapń (fortyfikowane mleko migdałowe czy kokosowe). WDP w takiej wersji daje wszelkie powody, aby była uważana za bezpieczną i bardzo korzystną dla zdrowia według współczesnej wiedzy.

Małgorzata Desmond – Specjalista z wieloletnim doświadczeniem, autorka publikacji w zakresie medycyny żywienia, ekspert w programach telewizyjnych oraz radiowych. Współtwórca Fundacji Wiemy Co Jemy oraz Centrum Medycyny Żywienia. Absolwentka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (kierunek Dietetyka), a także University of West London (kierunek Medycyna Żywienia). Jest doktorantką w Departamencie Żywienia, Institute of Child Health, University College London; prowadzi badania kliniczne z zakresu wpływu diety w dzieciństwie na przyszłe ryzyko chorób krążenia.

Przeszła też Kurs Epidemiologii Żywienia w Imperial College London oraz Kurs Zdrowia Publicznego w Harvard School of Public Health. Ukończyła również Szkołę Główną Handlową w Warszawie. Wcześniej pracowała m.in. w Carolina Medical Center jako dietetyk i specjalista medycyny żywienia, była też współtwórcą Centrum Medycyny Żywienia; jako dietetyk i badacz w Instytucie „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” w Klinice Pediatrii, a także za granicą (Anglia, Irlandia) jako Dyrektor Edukacji Żywieniowej i Badań oraz wykładowca. Autorka wielu publikacji m.in. na temat niefarmakologicznych perspektyw leczenia cukrzycy, diet wegetariańskich, także ich wpływu na stan zdrowia i rozwój dzieci.

O Centrum Medycznym Gamma

Warszawskie CM Gamma to jeden z najnowocześniejszych prywatnych szpitali specjalizujących się w ortopedii w Polsce. Istnieje od 2013 roku. Założycielem ośrodka jest dr n. med. Grzegorz Adamczyk – specjalista w dziedzinie chirurgii rekonstrukcyjnej narządu ruchu, 4-krotny stypendysta rządu francuskiego w dziedzinie chirurgii rekonstrukcyjnej narządu ruchu, operator i konsultant wiodących klinik w Polsce i za granicą, członek Komisji Medycznej Europejskiej Federacji Siatkówki oraz jeden z lekarzy Polskiej Kadry Siatkarzy. Ideą, która przyświecała stworzeniu tego miejsca było otoczenie każdego pacjenta holistyczną opieką medyczną, ponieważ całościowe spojrzenie na człowieka i jego dobrostan to wymóg i wyzwanie medycyny XXI wieku. CM Gamma oferuje pełną obsługę medyczną, prowadzi pacjenta od konsultacji, przez diagnozę, hospitalizację, operację, aż po rehabilitację – czyli przez cały zamknięty cykl leczenia. Dzięki wykorzystaniu nowoczesnej aparatury diagnostycznej oraz zaangażowaniu najlepszych specjalistów z wielu dziedzin medycyny (ortopedia, kardiologia, medycyna żywienia, reumatologia, rehabilitacja oraz radiologia) CM Gamma oferuje kompleksową opiekę medyczną na najwyższym światowym poziomie. W maju 2014 roku Centrum Medyczne Gamma uzyskało Certyfikat Systemu Zarządzania Jakością zgodnie z wymogami normy ISO 9001:2008.